این گوردخمه ها در ۲۵ کیلومتری جنوب غربی هرسین ، در شمال شرقی روستای ده نو واقع شده اند . نام این گوردخمه ها برگرفته از روستایی به نام اسحاق وند می باشد که در شمال این گوردخمه ها قرار گرفته است . در میان اهالی محل گوردخمه های مورد بحث به فرهاد تاش معروف اند .

این مجموعه شامل سه گوردخمه می باشد که گوردخمه سمت راست بالاتر از دو گوردخمه دیگر قرار گرفته است . گوردخمه سمت چپ به شکل تاقچه ای به عمق ۸۵ سانتی متر و عرض ۱۰/۲ متر است . گوردخمه وسطی به عمق ۷۵/۱ متر و عرض ۶۳/۱ سانتی متر می‌باشد . گوردخمه سمت راست نیز به عرض ۱۰/۲ متر است . اطراف هر یک از این گوردخمه‌ها قاب بندی شده است .

در بخش فوقانی گوردخمه وسطی تصویر مردی به حالت تمام قد به ارتفاع ۸۷/۱ متر و با چهره ای نیم رخ حجاری شده است . این شخصیت لباس چین دار بلندی پوشیده است . وی دست های خود را به حالت نیایش در جلو صورت قرار داده است . در مقابل او مشعلی به ارتفاع ۸۳ سانتی متر قرار دارد . پس از آن نیز آتشدانی به ارتفاع ۹۴ سانتی متر مشاهده می شود . در پشت این آتشدان ، شخصیتی به ارتفاع ۸۰ سانتی متر حجاری شده که دست‌هایش را بلند کرده و از پشت شیء را گرفته است .

زمانی این گوردخمه ها را به دوره ماد نسبت می دادند ولی امروزه در مورد زمان ساخت آنها اختلاف نظرهایی وجود دارد . بطوریکه هرتسفلد آنها را به دوره هخامنشی نسبت داده و معتقد است که گوردخمه وسطی قبر گئومات مغ می باشد . اگر چه عده ای دیگر نیز این گوردخمه را متعلق به دوره هخامنش می دانند ولی در انتساب آن را به گئومات مغ بی پایه و اساس می دانند . در پژوهش های اخیر نیز این گوردخمه ها را به دوره سلوکی نسبت داده اند که در زمان اشکانیان نقش آتشدان و پیکره شخصیتی که هر دو دست هایش را بلند کرده و از پشت شیء را گرفته حجاری شده است